Ma wiele nazw zwyczajowych m.in. czarna jagoda czy po prostu jagoda. Krzewinka rośnie na wysokość od 15 cm do 60 cm. Borówka za młodu ma zielone pędy, później stają się zdrewniałe o kolorze szarym. Kwitnie bardzo obficie. Owoce borówki są powszechnie znane, jako kulista jagoda z czarno-niebieskim nalotem i ciemnofioletowym miąższem. Borówka ta kwitnie od kwietnia do czerwca. Zapylana jest przez owady. Rośnie w miejscach wilgotnych.  Jest częstym składnikiem wrzosowisk, w górach tworzy rozległe borówczyska, w lasach jest częścią runa. Owoce borówki mają także, oprócz powszechnie znanych walorów kulinarnych, właściwości lecznicze. Działają odkażająco, poprawiają trawienie i pracę jelit, są trujące dla pasożytów jelitowych, a także hamują rozwój niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych, na przykład bakterii czerwonki i duru brzusznego. Borówka nadaje się do wytwarzania różnych przetworów.

 Owoce polepszają pracę układu trawiennego, pomagają w zwalczaniu dolegliwości żołądkowych. Borówka posiada substancje, które utrudniają wchłanianie toksyn. Stosowano ją także, jako środek pomocniczy przy leczeniu cukrzycy. W trakcie drugiej wojny światowej podawano ją żołnierzom (pilotom), ponieważ uważano, że poprawia ostrość widzenia przy słabym świetle. Uważano także, że pomaga zwalczać pylicę płuc u górników.

Źródło:

• Praca zbiorowa, „Rozpoznawanie roślin w Polsce”, Wydawnictwo Videograf II.
• http://pl.wikipedia.org/wiki/Bor%C3%B3wka_czarna